Tada se igrala se završnica meča kada je Dušan Savić natrčao na loptu i levicom je poslao u rašlje Arsenalovog gola
Ovaj dokumentarni film koji briše granice između dokumentarnog i igranog se ne bavi ni nacijom ni verom, već sportom i profesionalnim dostignućima fudbalske legende, sniman je na fudbalskom stadionu „Jedinstva“ u Ubu, gde je Dule počeo svoju karijeru, i u kući Savićevih roditelja, njegovoj rodnoj kući, u Beogradu, na Zlatiboru, i na nezaobilaznoj Marakani.
Dule je glavna zvezda filma, tu su i njegova supruga Marina, Dragan Džajić, Peca Popović, Dragan Gagi Jovanović, Matija Bećković, Pižon, Dragan Savić, Vujadin Savić, Boško Đurovski, Neđa Milosavljević kao i Partizanovci: Emir Kusturica, Bjeković, Ivenčević, Stojković, kao i mnogi drugi iz sveta sporta, kulture i umetnosti. I upravo ta lepeza ličnosti koji će se naći u dokumentarcu govori o tome da su se ljudi voleli, poštovali i uvažavali uprkos tome za koji tim su igrali, ili za koji klub su navijali.
Dušan “Dule” Savić (rođen 1. juna, 1955. u Ubu, Srbija) je nekadašnji jugoslovenski i srpski fudbaler, a današnji fudbalski trener. Fudbal je počeo da igra u lokalnom klubu Jedinstvu iz Uba. Marta 1972. godine stigao je na Marakanu da bi odigrao probnu utakmicu nakon koje je odmah bio uključen u klupski podmladak Crvene zvezde.
Dve godine kasnije, 1974, postaje prvotimac Crvene zvezde. Za prvi tim crveno-belih nastupao je od 1973. do 1982. godine. Odigrao je 258 zvaničnih utakmica i postigao 149 golova – treći je strelac u istoriji kluba. Osvojio je dve šampionske titule 1977. i 1980. godine i jedan Kup 1982. godine.
Proveo je šest sezona u francuskoj Prvoj ligi (Lil, Kan). Šest meseci igrao je i u španskoj Prvoj ligi za Sporting iz Hihona.
U 19. godini debitovao je za tadašnju jugoslovensku reprezentaciju protiv Holandije, kada je postigao gol. Za reprezentaciju Jugoslavije odigrao je 12 utakmica i postigao četiri gola.
